Elyse Touron

spreekt thuis Frans met Louis-José en Nederlands met een verbaasde Zwitserse Koepoes die in haar paspoort een halflange zwart-witte jurk draagt. Elyse, voluit Elisabeth Alcyone, heeft een deftig beroep dat ongeveer bestaat uit: organiseren, regelen, controleren, corrigeren, stress opvangen, flexibel zijn, vaak verhuizen, zich aan en in ieder land kunnen aanpassen, beleefd glimlachen, beleefd hoesten, netjes eten, in de auto haar nagels lakken, handjes, heel veel handjes schudden (liefst met droge nagellak), staatshoofden ontmoeten, nog beleefder lachen, niet struikelen (daar heeft ze erg veel moeite mee), één of vierhonderd man in haar huis ontvangen en doen alsof ze allemaal aardig zijn.*

Daarnaast is ze Elyse van der Roer.

Elyse van der Roer

dankt haar naam en ‘y’ aan een kleine, kokette oudtante uit Parijs en groeide op in Amsterdam. Toen ze vier was leerde ze skiën, sinds haar vijfde verjaardag spreekt ze hardop Nederlands, in haar puberteit kwam daar door omstandigheden Frans bij en sinds haar twintigste reist en verdwaalt ze alle kanten op waardoor ze moedwillig of ongevraagd zestalig werd. 

Ze was o.a. vertaler, tolk, taaltrainer en freelance tekstschrijver, bracht melkpoeder naar uitgemergelde kinderen in Soedan voor wie ze schoenen, bloemen en vlinders in alle kleuren haakte, viel in slaap bij yogalessen en raakte ergens daartussendoor verslingerd aan de dichtkunst.

In 2015 stond ze in de top honderd van de Turing gedichtenwedstrijd, in de vijfde editie van de Schrijverspodiumprijs werden haar inzendingen door de redactie eervol vermeld, en met drie gedichten werd ze winnaar van de zesde editie waarvoor ze een eigen boekpublicatie ontving. Naar de titel van een van die gedichten vernoemde zij haar poëziedebuut ‘Uit Zicht’ dat in 2018 uitkwam. In 2019 gaf ze in Amsterdam een lezing over Poëzie en droeg voor uit haar werk. Eind november dat jaar kwamen vervolgens een twintigtal gedichten van haar uit in ‘Histoires de Femmes’, een kunstzinnig project van uitgeverij Ambilicious in samenwerking met schrijfster Mili van Veegh en illustratrice Judith Zijtregtop. 

Haar bestaan is dramatisch, wonderlijk, heerlijk en kleurrijk, maar zonder taal, vulpen, papier, laptop, potlood, gum en slingerpuntenslijper, voelt ze zich eigenlijk onzichtbaar.

*Het spreekt voor zich dat er van het meeste uit dit lijstje tijdelijk geen sprake is. Gelukkig kan er veel digitaal.